Η θεραπευτική διεργασία ξεκινάει πάντα με την θέληση του θεραπευόμενου να τροποποιήσει τις σκέψεις, τα συναισθήματά του και να μεταβολίσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Στην αρχή πραγματοποιείται μία εισαγωγική συνεδρία, όπου ο ψυχολόγος επιθυμεί να γνωρίσει τον θεραπευόμενο. Βασικός άξονας της θεραπείας είναι η δημιουργία μίας θεραπευτικής σχέσης που βασίζεται εκατέρωθεν στην εμπιστοσύνη και στην αξιοπιστία. Η ικανότητα να δημιουργηθεί μία θετική σχέση με τον θεραπευόμενο, είναι γνώρισμα των αποτελεσματικών ψυχολόγων και σε συνδυασμό με την θεωρητική και γνωστική τοποθέτηση, λειτουργούν ισοδύναμα και ουσιαστικά για τον θεραπευόμενο.

Στη θεραπευτική σχέση δημιουργείται μία αίσθηση ασφάλειας για τον θεραπευόμενο ώστε να μπορέσει να νιώσει εμπιστοσύνη. Ταυτόχρονα, ο ψυχολόγος είναι ανοιχτός και ειλικρινής σε ό,τι εκτυλίσσεται στη θεραπευτική διεργασία, ώστε να βοηθήσει τον θεραπευόμενο να προχωρήσει παρακάτω. Προσέχει να μην ταυτίζεται μαζί του, αλλά να κατανοεί τις δυσκολίες και τα θέματα που φέρνει για να μπορέσει να τον κατευθύνει ανάλογα.

Ο ψυχολόγος δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στο νοιάξιμο και στην φροντίδα προς τον θεραπευόμενο. Τον αφουγκράζεται προσεκτικά και επεξεργάζεται αυτά που ακούει και βλέπει, προσπαθώντας να κάνει συνδέσεις και υποθέσεις με το παρελθόν αλλά και στο εδώ και τώρα. Χρησιμοποιεί διάφορες τεχνικές οι οποίες είναι συμπληρωματικές της θεραπευτικής σχέσης και των γνωστικών θεωριών για να μπορέσει να λειάνει το έδαφος και να περπατήσει πιο άνετα ο θεραπευόμενος.

Μέσα από αυτό το πλαίσιο, ο θεραπευόμενος νιώθει οικεία και ότι μπορεί να ανοιχτεί σε μία νέα σχέση που είναι δοτική για τον ίδιο. Επίσης, είναι σημαντικό για τον θεραπευόμενο, μέσα από αυτή τη διαδικασία, να μάθει τα όριά του, να ξέρει τι μπορεί να διεκδικήσει από κάθε σχέση και να τα τοποθετεί στις σχέσεις του, εμποδίζοντας τους άλλους να εισέλθουν στον προσωπικό του χωροχρόνο, όταν εκείνος δεν το επιθυμεί.

• Προηγούμενο
• Επόμενο